Aan het eind van de slotronde van de LiSB-competitie voor clubteams, afgelopen zondag (19 mei) in Helden, vond een bijzondere en onverwachte overhandiging plaats.
Marcel van Haren had een verrassing in petto voor zijn clubgenoot van de vereniging Hoensbroek/Max Euwe (HME), Paul van Kerkhof. Marcel riep na de laatste wedstrijd van dit seizoen zijn teamgenoten van HME even bij elkaar. Hij had een verrassing voor Paul van Kerkhof. Een zeldzaam kunstwerkje met de beeltenis van Max Euwe, dat Marcel in 2015 cadeau had gekregen, schonk hij aan Paul van Kerkhof, ‘Mister Hoensbroek/Max Euwe’.
Het beeldje komt uit het schaakmuseumpje van wijlen Jan Mercx uit Stein. Marcel van Haren kreeg dit beeldje in 2015 cadeau van Coks Mercx, de weduwe van Jan en Marcel heeft zich lange tijd afgevraagd wat de definitieve bestemming zou moeten worden van dit beeldje.
Die bestemming is er nu. Marcel heeft het kunstwerkje geschonken aan Paul van Kerkhof van de vereniging Hoensbroek/Max Euwe (HME). Heel toepasselijk. Paul is immers ‘Mister HME’. Als er iemand is die ‘iets heeft’ met Max Euwe dan is hij het natuurlijk wel, want de naam Max Euwe is aan zijn vereniging verbonden.
Wat is het verhaal hier achter? Hoe kwam Marcel in bezit van dit beeldje? Waarom heeft hij het geschonken? Hier onder enkele vragen en antwoorden.
Hoe ben je in bezit gekomen van dit beeldje?
Marcel: ,,Eigenlijk op een wat rare en toevallige manier. Ik kreeg op een gegeven moment op Facebook een vriendschapsverzoek van ene Coks Mercx uit Stein. Heel bijzonder, want ik kende haar niet. Na wat gechat te hebben, bleek dat ze mij een vriendschapsverzoek had gestuurd omdat ik ook van dieren en schaken hou en ze nodigde me zelfs uit voor een bezoek aan het schaakmuseumpje van haar man Jan. Na wat speurwerk in haar vriendenlijst bleek ze ook een contact te zijn van Ad van Os, erelid van GESS, de vereniging waar ik toen lid van was. De eerstvolgende clubavond sprak ik Ad daar op aan, en bleek hij haar te kennen van de bridgeclub en af en toe thuis te schaken met haar wederhelft. We besloten dat we samen ’n keer op bezoek zouden gaan bij Jan en Coks Mercx in Stein. Het kwam er nog niet zo gauw van en helaas overleed Jan Mercx in juni 2015. Ik was tot mijn grote spijt nog niet op bezoek geweest. Toch ontving ik vier maanden later een e-mail van mevrouw Mercx met de uitnodiging om alsnog op bezoek te komen en ze bood aan dat ik een schaakspel uit het schaakmuseum van Jan mocht uitzoeken. Zo gezegd zo gedaan. Samen met Ad van Os ben ik bij haar op bezoek gegaan en heb mijn ogen uitgekeken in het schaakmuseum: schaakspelen uit allerlei verschillende landen en veel zelfgemaakte spellen en allerlei tierelantijntjes. Ik koos een schaakspel uit Hongarije uit. Maar dat was nog niet alles; mevrouw Mercx had me nog ergens anders mee bedacht, namelijk een plakboek met artikelen van Max Euwe (verzameld door Jan) en een boek met de biografie van Euwe en als hoogtepunt mocht ik een kunstwerkje met de beeltenis van onze enige Nederlands wereldkampioen ooit meenemen.”
Wat is de achtergrond van dit beeldje?
Marcel: ,,Dit beeldje is een replica van het kunstwerk dat in 2004 is geplaatst op het Max Euweplein in Amsterdam, waar ook het Max Euwe Centrum gevestigd is. Het kunstwerk dat op het plein staat, is een bronzen buste van Max Euwe, gemaakt door de Limburgse kunstenares José Fijnaut. Het beeld is een gelijkend portret: een denkende Euwe. De lijn van zijn das vormt de contour van een halve witte pion. Zijn linkerhand komt tevoorschijn uit een halve zwarte pion. Van dit kunstwerk is een beperkt aantal kleinere replica’s gemaakt. Eén daarvan is dus het beeldje dat ik uit het schaakmuseum van Jan Mercx heb mogen meenemen.”
Waarom heb je het nu geschonken aan Paul van Kerkhof?
Marcel: ,,Nadat ik het cadeau kreeg van mevrouw Mercx, was ik zo onder de indruk dat ik mezelf onbewust de opdracht gaf om een goede bestemming voor dit beeldje te zoeken. Die heb ik uiteindelijk gevonden. Ik speel vanaf dit seizoen bij Hoensbroek/Max Euwe. De meeste leden van HME kende ik nog van vroeger uit de tijd van de internationale jeugdtoernooien van HME en uit de tijd dat ik voor Heerlen speelde. Vandaar dat het voor mij een kleine stap was om voor HME te gaan schaken, en ik kan zeggen dat ik met open armen ben ontvangen. Er is een groot saamhorigheidsgevoel. Op een gegeven moment wist ik zeker dat ik het beeldje ‘moest’ schenken aan deze club. Allemaal hele fijne mensen, zoals Leo Maessen, Theo Pluijmen, Peter Bruls, John Cörvers, Paul Halmans, Max Mannheims en Filip Maessen. HME was de juiste bestemming en in het bijzonder Paul van Kerkhof. Hij heeft er de afgelopen jaren voor gezorgd dat er nog steeds binding is binnen de vereniging, en dat de club überhaupt nog bestaat. Zoals hij er voor de club is, wil ik hem laten weten dat wij er voor hem zijn. Hij is voor mij de personificatie van HME Een man met zo'n groot hart voor de schaakvereniging kom je niet zo vaak tegen.”
Waar komt het te staan?
Het antwoord op deze vraag wordt gegeven door Paul van Kerkhof: ,,Het beeldje blijft bij mij op de kast in de woonkamer naast de foto van Rahima, mijn vrouw die dit jaar is overleden.”
Vraag aan Paul. Hoe vond jij het om dit beeldje te ontvangen?
Paul: "Zeer mooi van Marcel. Wij kennen elkaar al lang, maar we zijn dit seizoen voor het eerst club- en teamgenoot. Door mijn trieste privé-omstandigheden hebben wij pas twee keer samen gespeeld. Dat iemand je mister Hoensbroek Max Euwe noemt vind ik een grote eer."
Op de foto hier onder: Marcel van Haren toont het kunstwerkje aan de fotograaf. (foto: Arno Ypelaar)
Laat een reactie achter